เทียนบูชา เป็นหนึ่งในเครื่องรางสำคัญของทางล้านนา และเป็นการหลอมรวมระหว่างพิธีกรรมทางพุทธและไสย์จนแทบจะแยกกันไม่ออก

ในสมัยก่อน ตามวัดวาอาราม ก็มักจะมีเทียนลงอักขระไว้ให้บูชากันแทบทุกวัด หรือสำนักอาจารย์ที่มีชื่อเสียงต่างๆ ก็จะมีเทียนบูชาตามตำรับของแต่ละท่าน

ดั่งเช่น พ่ออาจารย์หนานชุม ศรีปริญญาศิลป์ บิดาของอาจารย์การะเกต์ ศรีปริญญาศิลป์ ก็เป็นอีกท่านหนึ่งที่ตลอดชีวิตของท่านได้จัดทำเทียนบูชามานับหมื่นๆ เล่ม

ทั้งนี้ เพราะในหมู่บ้านที่ท่านอยู่ และตำบล-อำเภอใกล้เคียง จะมีผู้เข้ามาขอบูชาเทียนจากท่านอยู่เสมอมา

การใช้เทียนบูชานั้น สำหรับทางเหนือล้านนา จะใช้ในวาระเทศกาลสำคัญๆ เช่น วันขึ้นปีใหม่เมือง (สงกรานต์) วันเดือนยี่เป็ง (ลอยกระทง) หรือวันสำคัญทางประเพณี ตามฮีตฮอยต่างๆ

และยังนิยมจุดบูชาเมื่อจะขึ้นบ้านใหม่, มีงานมงคลในบ้านเรือน, จะออกเดินทางไกล, จะไปสอบแข่งขัน, ไปเกณฑ์ทหาร, ไปแสวงหาโชค,พ้นโทษ, ออกจากโรงพยาบาล, ย้ายที่อยู่ ฯลฯ

เรียกได้ว่า อยู่ในชีวิตประจำวันเสมอก็ว่าได้

ในทางความเชื่อ การจุดเทียนบูชา เป็นการอาศัยพลังจากแท่งเทียนที่มีการลงอักขระไส้ใน ด้ายสีสายที่ใช้ จะทำจากด้ายสายสิญจน์ จำนวนศรีสายเฉพาะตามกำหนด เช่น อายุกำกับ, รหัสตามคาถา (ตัวอย่าง : หากสืบชะตา หรือจุดให้ผู้เจ็บป่วยอย่างเจาะจง จะใช้ศรีสายเท่ากับอายุและบวกไปอีก ๑ ปี เช่น อายุ ๒๐  ปี ก็จะใช้ด้าย ๓๑ เส้น) ทั้งนี้ กำหนดตามแต่เจตนา ว่าต้องการให้เปลวเทียนส่งเสริมหรือปัดเป่าทางใด

ในการทำเทียน จะต้องใช้ทั้งคาถาที่สืบทอดมา (ซึ่งมีเยอะมากหลากหลาย เลือกให้เหมาะสมกับแต่ละดวงชะตา หรือสถานการณ์ก็ได้) และการบริกรรมลงเทียน เมื่อจัดทำสำเร็จเป็นเล่มเทียนมาแล้ว ก็จะส่งต่อให้กับเจ้าของเทียนนั้น ไปจุดบูชาได้ที่บ้านตนเอง

 เทียนบูชานั้น หากทำให้ถูกต้องครบครัน ยังจะประกอบอาศัยธาตุทั้งสี่เข้าร่วม คือขี้ผึ้ง เป็นวัสดุธาตุดิน, เปลวไฟ เป็นแหล่งธาตุไฟ, น้ำตาเทียน เป็นส่วนหนึ่งของธาตุน้ำ, เปลวไฟที่โอนไหว คือกระแสธาตุลม

ในทางศาสตร์ความเชื่อ เมื่อพลังจิตพลังใจจากอาจารย์ผู้จัดทำ ได้บริกรรมฝากฝังลงกับแท่งเทียน ผสานเข้ากับพลังความปรารถนาของเจ้าชะตา ก็จะเกิดเป็นกระแสช่วยดลบันดาลให้เปลวเทียนกระตุ้น, ส่งเสริม, ปัดเป่าเผาไหม้, ช่วยให้ชีวิตรุ่งโรจน์, ช่วยให้ชีวิตผ่อนคลาย, ช่วยให้ชีวิตเป็นไปตามแรงอธิษฐาน ฯลฯ

แต่การจุดเทียนยันต์มนต์เหล่านี้ ก็ขึ้นอยู่กับแรงศรัทธาความเชื่อ และความปรารถนาด้วย ถามว่า จำเป็นแค่ไหน ก็ไม่จำเป็น หากเจ้าชะตาไม่มีความความเชื่อและศรัทธาในศาสตร์ดังกล่าว ก็สามารถแสวงหาสิ่งช่วยส่งเสริมชีวิตในด้านอื่นๆ ได้ อย่างที่บอกเสมอว่า ชีวิตมีองค์ประกอบมากมายหลายอย่าง จะพบเรื่องดี เรื่องร้าย ยังมีปัจจัยนานามากมาย

แต่สำหรับ การะเกต์พยากรณ์ แล้ว เพราะอยู่กับสิ่งเหล่านี้มายาวนาน เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตก็ว่าได้ค่ะ และสำหรับส่วนตัวแล้ว คิดว่าสิ่งเหล่านี้คือความดีงามอย่างหนึ่ง ซึ่งมอบความอัศจรรย์ให้แก่ชีวิตอยู่หลายครั้ง แต่ด้วยเป็นประสบการณ์ส่วนบุคคล จึงขอให้แต่ละท่านที่ประสงค์จะรับเทียนบูชา โปรดใช้วิจารณญาณด้วยตนเองนะคะ

วิธีการบูชาเทียน

การจุดเทียนด้วยตนเอง

 สิ่งที่ต้องเตรียม

ข้าวตอกดอกไม้, เทียนขี้ผึ้งเล็ก ๑ คู่

๑. เมื่อได้รับเทียนบูชาแล้ว ไม่ว่าจะเป็นแบบลงชื่อในแท่งเทียนหรือไม่ก็ตาม ให้เก็บรักษาเทียนไว้ในที่เหมาะสม ไม่ให้ใครเหยียบย่ำข้ามผ่านโดยเจตนา (กรณีเป็นเหตุสุดวิสัย ไม่ได้เจตนา ไม่เป็นไร)

๒. เมื่อถึงวาระฤกษ์ที่เหมาะสม เช่น วันนักขัตฤกษ์ต่างๆ, วันประเพณี, วันที่อาจารย์ได้บอกเอาไว้ ฯลฯ ก็ให้เตรียมชุดดอกไม้ไหว้พระ ๑ ชุด และเทียนเล่มเล็ก ๒ เล่ม

• ชุดดอกไม้บูชาพระ สามารถจัดใส่ใน “สวยดอก” หรือ กรวยทรงแหลมใส่ดอกไม้ ประดิษฐ์จากใบตองหรือกระดาษ ใส่ข้าวตอก ดอกไม้ ธูปเทียน เพื่อใช้เป็นเครื่องสักการะบูชา (หมายเหตุ : การทำสวยดอกนั้น ให้หัวใบตองอยู่ด้านบน และกลัดไม้ในแนวตั้ง ดูตัวอย่างในภาพค่ะ)
• หรือจัดเป็น “ขันดอก” คือนำเอาดอกไม้ ธูปเทียน ใส่ลงในภาชนะ เช่น พานหรือจาน สำหรับเป็นเครื่องสักการะบูชา

๓. ก่อนจะเริ่มจุดเทียน ให้ยกสวยดอก หรือขันดอกไม้ วางหน้าหิ้งพระ, หรือหันหน้าไปทางทิศตะวันออก วางเครื่องสักการะไว้ข้างหน้า ตั้งนะโม ๓ จบ หรือบทบูชาพระพุทธเจ้า คือ นะโม ตัสสะ ภะคะวะโต อะระหะโต สัมมาสัมพุทธัสสะ (๓ ครั้ง)

๔. นำเทียนจุดหน้าหิ้งพระ หรือในที่อันเหมาะสม สามารถจุดวางได้ทุกที่ตามความสะดวก เว้นปลายเท้า ปลายเตียง หรือหน้าห้องน้ำ เป็นต้น

ข้อควรระวัง สำคัญมาก

• เทียนยันต์นั้นมีเปลวไฟสูงกว่าเทียนทั่วไป ดับยาก และมีการบรรจุอักขระไว้ภายใน ควรจุดในที่อากาศถ่ายเท และเฝ้าดูอย่างระมัดระวัง เพื่อป้องกันอันตรายจากเปลวไฟ 
• สามารถดับเทียนได้เอง เมื่อเทียนไหม้ลงจนเหลือประมาณ 2-4 เซ็นติเมตร
• กรณีเทียนดับก่อน สามารถจุดไฟต่อได้